Antiek aardewerk-steengoed: L-M
Antiek-Encyclopedie.nl: Het informatiepunt voor de antiekliefhebber.



Lakabi-aardewerk

Islamitisch aardewerk, gedecoreerd met gekleurde glazuren die van elkaar worden gescheiden door middel van verhoogde of ingekraste lijnen die ook als contouren dienen tussen de motieven en de witte achtergrond.
.Bronvermelding    |    Top


La Louvière

Belangrijke 19de eeuwse plateelbakkerij.
.Bronvermelding    |    Top


Lambeth

Deel van Londen, oud centrum van keramische industrie. Men maakte hier - vooral na de komst van de Hollander J.A. van Hamme in 1671 - wat tekening, klei, verf en glazuur betreft, een sterk op het Hollandse Delfts gelijkend aardewerk (o.a. Merry Man plates). Een twintigtal fabrieken was hier tot 1776 werkzaam. Naast Hollandse treft men bij de decoratie Italiaanse invloeden aan.
.Bronvermelding    |    Top


Landsknechtskrug

(Du.) Buikige drinkkan van grijsbruin steengoed uit het Rijnland met hoge, cilindrische hals. Over de buik loopt een reliëf van twee ringen met daartussen een fries van arcaden waarin de soldatenfiguren zijn aangebracht waarop de naam betrekking heeft. Varianten van deze 16de en 17de eeuwse kannen die vooral veel werden gemaakt in Raeren, zijn de Bauerntanz-, Kurftürsten- en Wappenkrug.
.Bronvermelding    |    Top


Lattesino

(It.) Parelwit tinglazuur, aangebracht op majolica dat in Faenza, Lodi en Venetië in de 17de eeuw werd gemaakt.
.Bronvermelding    |    Top


Leeds

Eng. fabriek van keramische producten. Gesticht ca. 1760 door de gebr. Green, in 1774 in samenwerking met Humble, in 1781 met Hartley. In 1790 filialen in Swinton en in Don. In 1878 werd de fabriek gesloten. Leeds is vooral bekend om zijn roomkleurig, rijk geglazuurd aardewerk, dat lijkt op het Queensware of creamware van Wedgwood, hoewel meestal harder geel van toon en met een grijze scherf tegenover de blanke scherf van Wedgwood. Het beste werk, meestal ongemerkt, is uit de jaren 1783-1805.
.Bronvermelding    |    Top


Lemster schotels

Tussen 1600 en 1850 maakte men in Makkum de Lemster schotels, zo genoemd naar de uitvoerhaven. Op het plat bevindt zich een simpel decor of spreuk op tinglazuur; de achterzijde is loodverglaasd.
.Bronvermelding    |    Top


Lille

(Rijsel) Plaats in N.-Frankrijk waar in 1696 en vervolgens na 1711, onder invloed van Delft en Rouen, een weinig originele grand-feu-faïence werd gemaakt. In 1740 werd de fabriek voor de derde maal opgericht door de Hollander Jean-Baptiste Wamps, vnl. voor fabricatie van tegels.
.Bronvermelding    |    Top


Littler’s blue

(Eng.) Wit, zoutverglaasd steengoed dat vóór het bakken in met kobaltblauw gekleurde engobe gedompeld wordt. Veel van deze stukken zijn beschilderd met bloemen in ondoorschijnend wit of zwarte opglazuurkleuren of olieverguldsel.
.Bronvermelding    |    Top


Liverpool-keramiek

In Liverpool (Eng.) was na 1660 een zeer bloeiende aardewerkindustrie gevestigd van delftware en met patronen bedrukte tegels. Het veelal bontgekleurde delftware, dat allerlei gebruiks- en siervoorwerpen omvatte, was met bloemen, vogels, schepen, vissen, landschappen enz. beschilderd. Het werd veel naar Amerika geëxporteerd. De delftware-keramisten maakten veel gebruik van de zgn. Fazackerley-kleuren.
.Bronvermelding    |    Top


Loodglazuur

Het oudste in Europa toegepaste glazuur is het goudbruine loodglazuur, dat uit loodoxide en kwarts bestaat. Het is doorschijnend, glanst en werd vaak alleen aan de binnenzijde - tot over de rand - aangebracht. Loodglazuuraardewerk is meestal boerengoed.
.Bronvermelding    |    Top


Lotharings aardewerk

Beroemd door zijn hoge kwaliteit (18de eeuws); de belangrijkste centra waren Niderviller (Niederweiler), Lunéville, Saint-Clément en Bellevue.
.Bronvermelding    |    Top


Luik

Belangrijke faiencefabriek in de 18de eeuw.
.Bronvermelding    |    Top


Lunéville-faience

In Lunéville (Lotharingen) werd in 1823 door J. Chambrette een faiencefabriek gesticht die later als Manufacture Royale werd voortgezet; deze was tot in de 19de eeuw in bedrijf. De decoratie van de producten was vaak een imitatie van die van Straatsburg, Niderviller en Sceaux.
.Bronvermelding    |    Top


Lustre

(Eng.) Bepaald soort metaalglazuur op keramiek.
.Bronvermelding    |    Top


Lustrering

Metaalkleuren die werden verkregen met zwavelverbindingen van koper en zilver. Vooral populair in de 19de eeuw voor randen en vlakken.
.Bronvermelding    |    Top


Luxemburg

In Luxemburg werd in 1767 door de gebroeders Boch een faiencefabriek gesticht; de productie bestond voornamelijk uit vaatwerk met bladermotieven en verder uit grote pronkstukken zoals fonteinen, lampen, enz.
.Bronvermelding    |    Top


Lyon

Stad in Z-Frankrijk waar sinds de 16de eeuw keramische producten werden gemaakt. De vroegste faiences zijn - naast die van Brou, Nîmes, Montpellier, Rouaan en Nevers -imitaties van de decors uit Faenza en Urbino en moeilijk van deze te onderscheiden. Al in 1512 vestigden zich Italianen in Lyon. Bijbelse en mythologische scènes - in istoriatostijl - ontleend aan houtsneden en gravures, met figuren in elegante, gemaniëreerde poses, zijn kenmerkend. Opvallend is, dat het decor niet aangepast is aan de keramische vormen. Tegen 1580 werd, in navolging van het bianchi di Faenza, een soberder terre blanche-faience gemaakt, o.a. door Gambin, die ook in Nevers werkzaam was. Na 1733 is er een herleving o.l.v. J. Combe, met stijlimitaties naar Moustiers, waarmee nog steeds verwarring bestaat. Bekend zijn de faiences patronymiques met heiligenafbeeldingen.
.Bronvermelding    |    Top


Maagdenburg

(Saksen-Anhalt, Du.) Faiencefabriek, in 1754 gesticht door Johann Philipp Guichard. Produceerde tot 1789 geglazuurd aardewerk in Engelse stijl. De decoratie bestaat onder meer uit Deutsche Blumen en Watteau-taferelen in hoogvuurkleuren (zie bij porselein). Karakteristiek voor de beginperiode zijn opengewerkte randen.
.Bronvermelding    |    Top


Majolica

Eigennaam voor tinverglaasd aardewerk, dat in de achtste eeuw in het Midden-Oosten is ontstaan. Het werd tijdens de Moorse overheersing over heel Spanje verspreid, en via het eiland Majorca uitgevoerd naar Italië, waar het verder werd verhandeld als Majorca-goed of Majolica. Tinglazuur, dat wit en doorschijnend is, bevat als hoofdbestanddelen tin-as en kwarts; het vormt een geschikte ondergrond voor beschilderingen.
.Bronvermelding    |    Top


Makkums aardewerk

Zie Lemster schotels
. Top


Marieberg

(bij Stockholm) Faiencefabriek in 1758 door J. L. E. Ehrenreich gesticht. De producten zijn al dan niet beschilderd of in reliëf versierd. Na het vertrek van Ehrenreich in 1769 werd het overdrukprocédé in zwart geïntroduceerd. Vanaf 1769 is het crèmekleurig aardewerk langzaam de faienceproductie gaan vervangen. In 1782 werd de fabriek gekocht door de eigenaars van de fabriek van Rörstrand. De productie kwam in 1788 tot een eind.
Merken: monogram MB in de pâte gedrukt (tot 1769); drie kronen boven een wapenschild in rood, met drie blauwe stippen (vanaf 1769). Drie kronen boven een streep met MB in rood of drie blauwe stippen (vanaf 1782).
.Bronvermelding    |    Top


Marseille

Centrum van faience-industrie waar in de 18de eeuw veel fabrieken waren gevestigd die - naast de fabrieken van Nevers, Rouaan en Moustiers - het beste op dit gebied in Frankrijk hebben voortgebracht. Vooral de na 1750 in petit feu gebakken producten met de uiterst tere en subtiele, gemoffelde kleuren, en met de lokale decoraties zijn onovertroffen.
.Bronvermelding    |    Top


Martavaan of martaban

(Martaban in Voor-Indië was een belangrijke transitohaven voor Chin. keramiek) Chin. steengoed-pot, bestemd voor het vervoeren van vloeistoffen, die vanaf de T’ang-dynastie werd gemaakt. De potten zijn smal van onderen en lopen naar boven toe breed uit, met smalle hals. Op de schouder zijn oortjes aangebracht.
.Bronvermelding    |    Top


Martha Gunn

Typisch Eng. aardewerkplastiek, dat een vrouwenfiguur met weelderige kleding en struisvogelveren in het kapsel voorstelt. Pendant van de Toby-jug.
.Bronvermelding    |    Top


Masticot

(Fr.) Zie Mezzacotta.
. Top


Mei p’ing

(Chin., prunus-vaas) Hoge, balustervormige Chinese vaas met zeer korte, nauwe hals, brede, ronde schouder en smalle voet. 13de tot 18de eeuw.
.Bronvermelding    |    Top


Mennecy-Villeroy

Fr. faiencefabriek, oorspronkelijk in Parijs in 1734 gesticht en geleid door François Barbin, onder bescherming van de hertog van Villeroy: in 1748 werd de fabriek overgebracht naar Mennecy, in 1765 overgenomen door Joseph Julien en Symphorien Jacques. De fabriek van Mennecy werd in 1785 gesloten. Mennecy-serviesgoed was soms gecanneleerd en versierd met bloemboeketjes, vlechtwerk en strooibloemen.
.Bronvermelding    |    Top


Merry Man plates

Achthoekige, Eng. schotels van delftware met dikke scherf, die tussen 1680 en 1740 in Lambeth werden gemaakt. Elke schotel is voorzien van een versregel uit het gedicht: ‘What is a merry man?/ Let him do what he can/ To entertain his guests/ With wine and merry jests/ But if his wife doth frown/ All merriment goes down’. De regel is in blauw geschilderd en is omgeven door blauwe voluten, guirlandes, gezichten en heraldische dieren, op een romig glazuur. Dergelijke schotels, genummerd van 1 tot 6, eveneens voorzien van een versregel, soms zelfs in het Engels, werden in het begin van de 17de eeuw in Delft gemaakt.
.Bronvermelding    |    Top


Mezzacotta

Grondstof van tinglazuur.
.Bronvermelding    |    Top


Mezza-majolica

Ontstond in de 14de eeuw toen Florentijnse handelaren probeerden majolica na te maken. Mezza-majolica bestaat uit masticot; een mengsel van tinoxide, loodoxide, kwarts, soda en zout. Vooral in Bologna en Padua werd het tot in de 18de eeuw gemaakt.
.Bronvermelding    |    Top


Milaan

Vermoedelijk al in de 16de eeuw een majolicacentrum. De eerste bekende fabriek werd echter pas ca. 1745 door Felice Clerici gesticht. In 1756 begon een van zijn vroegere medewerkers, Pasquale Rubati, een concurrerende fabriek. Een andere fabriek, die in 1770 in Santa Cristina werd gevestigd, heeft slechts drie jaar bestaan.
.Bronvermelding    |    Top


Minaï

(Perz., email) Aardewerk uit Perzië met emailkleuren beschilderd, uit de tijd van de Seldsjoeken (centra Ravy, Sava en Kashan). Het fond van het biscuit werd lichtblauw, paars en groen onder het glazuur geschilderd, waarna de decoratie met emailkleuren en goudverguldsel op witte of blauwe partijen werd aangebracht.
.Bronvermelding    |    Top


Mirror black

(Eng.) Handelaars- en verzamelaarsnaam voor wu chin, ‘zwart goud’, een glanzend helder zwart glazuur op vazen en vaasjes uit de K’ang Hsi-periode en later.
.Bronvermelding    |    Top


Mocha ware

(Eng.) Bepaald soort lichtbruin aardewerk, geproduceerd in Staffordshire en N.-Engeland vanaf ca. 1780 tot eind 19de eeuw. De decoratie bestaat uit banden van een lichter, opgedruppeld en vervolgens doorgekamd slip, gecombineerd met enkele vlekken van donkere verf, aangebracht d.m.v. een blaaspijp.
.Bronvermelding    |    Top


Moffelkleuren, emailkleuren, Iaagvuurkleuren, bovenglazuurdecoratie, opglazuurdecoratie of petit feu

Keramiekdecoratie, pas na het glazuren aangebracht, met kleurstoffen die niet bestand zijn tegen de hoge temperaturen van de glazuurbrand. Na beschildering worden de voorwerpen in een moffeloven gebakken op een temperatuur van 600-700°C om de kleuren in het glazuur vast te hechten. Bij deze techniek is het aantal mogelijke kleurnuances veel groter dan bij de onderglazuurdecoratie (zie bij porselein), maar daartegenover staat een grotere kwetsbaarheid, omdat de kleuren niet helemaal glad met het glazuur versmelten maar er dikwijls reliëfachtig op liggen. Bij faience spreekt men over het algemeen van moffelkleuren, naar de vuurvaste dozen (moffels) waarin deze voorwerpen in de oven werden gebakken.
.Bronvermelding    |    Top


Momoyama-periode (1574-1615)

Tijdperk in de Jap. (kunst)geschiedenis waarin de shoguns minder onder invloed van boeddhistische priesters stonden en meer de raad van buitenlanders - Portugezen en Hollanders - aannamen. Naast de schilderkunst beleefde de keramische kunst een opleving, die onder meer te danken was aan het feit dat als gevolg van de Japanse bezetting van Korea (1592-1598), bekwame Koreaanse pottenbakkers gedwongen werden hun kunst in Japan uit te oefenen. Ook het in die jaren ingevoerde theeceremonieel was een belangrijke impuls. Bekende keramiekcentra waren: Arita, Oribe, Shino, Bizen, Karatsu en Kyoto. Invloedrijke pottenbakkers: Raku-Chojiro en Kakiemon. Op de Momoyama-periode volgt de Edo-periode.
.Bronvermelding    |    Top


Monochromie

Schildering in één kleur.
.Bronvermelding    |    Top


Montauban

(Tarn et Garonne, Fr.) Tegen het eind van de 18de eeuw werden hier drie faiencefabrieken gesticht die slechts korte tijd hebben bestaan. In 1810 werd de laatste gesloten.
.Bronvermelding    |    Top


Montelupo

Kleine plaats bij Florence die al in de 14de eeuw een rol schijnt te hebben gespeeld in de majolica-industrie. In de 17de eeuw leverde Montelupo majolica met een nogal landelijk decor, dikwijls met figuren in de kleding van de tijd, op gele achtergrond.
.Bronvermelding    |    Top


Montereau

(Seine-et-Oise) Plaats waar in 1748 door John Hill (Eng.) en Mazois (Fr.) een aardewerkfabriek werd gesticht, die Engels steengoed imiteerde (grès façon d’Angleterre).
.Bronvermelding    |    Top


Montpellier

(Hérault, Fr.) Plaats waar in de 16de eeuw faience werd gemaakt, o.a. apothekerspotten en artsenijpotten voor de medische faculteit van de stad en sierstukken in istoriato-stijl. In de 18de eeuw zijn de producten moeilijk te onderscheiden van die van Marseille.
.Bronvermelding    |    Top


Mosbach

(Baden, Du.) Faiencefabriek, gesticht in 1770.
.Bronvermelding    |    Top


Moustiers

(Savoie, Fr.) Keramisch centrum uit eind 17de en 18de eeuw. De belangrijkste en oudste fabriek moet die van Pierre Clérissy zijn geweest uit 1679, na zijn dood in 1728 voortgezet door zijn zoon Antoine. Een andere belangrijke fabriek was die van Joseph Olerys uit 1738, die daarvoor had gewerkt in Alcora, Spanje en die het polychrome decor in Moustiers introduceerde.
.Bronvermelding    |    Top


Münden

(Hannover, Du) Kleine faiencefabriek, in 1737 gesticht en gedurende 60 jaar eigendom van één familie. Karakteristieke producten zijn ajourbewerkte, dubbelwandige vazen, schotels met randen van open vlechtwerk, beschilderd met bloemen, meestal in lichte hoogvuurkleuren (zie bij porselein. Laagvuurkleuren (zie bij porselein) zeldzaam.
.Bronvermelding    |    Top

Aardewerk-steengoed alfabetisch gedeelte


A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z


. Top

 

 

Visie | Disclaimer | Bronvermelding | Contact | ©2006-2010 Antiek-Encyclopedie.nl